نقش بازی در رشد اجتماعی کودک

به هر گونه فعالیت جسمی یا ذهنی هدفداری که به صورت گروهی یا فردی انجام پذیرد و موجب کسب لذت و اقناع نیازهای کودک شود بازی گویند.
نقش بازی در رشد اجتماعی کودک
- موجب ارتباط کودک با محیط بیرون می شود و دنیای اجتماعی او را گسترس می دهد.
- موجب شکوفایی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت می شود.
- همکاری،همیاری و مشارکت کودک توسعه می یابد.
- با رعایت اصول و مقررات آشنا می شود.
- همانند سازی با بزرگسالان را می آموزد.
- با مفهوم سلسله مراتب آشنا شده و آن را رعایت می کند.
- رقابت را می آموزد و شکست را بطور واقعی تجربه می کند.
- قدرت ابراز وجود پیدا می کند و از ترس،کمرویی و خجالت بیهوده رها می شود.
- حمایت از افراد ضعیف را می آموزد
نقش بازی در رشد عاطفی
- نیاز به برتری جویی را ارضا می کند.
- موجب ابراز احساسات،عواطف، ترس ها و تردیدها،مهر و محبت،خشم و کینه و نگرانی ها می شود.
- تمایل به جنگجویی و ستیزه گری را کم می کند.
- برون نگری کودک را افزایش می دهد.
نقش بازی در رشد جسمی کودک
- موجب رشد هماهنگ دستگاهها و اعضای مختلف بدن می شود.
- باعث تقویت حواس کودک می شود.
- نیرو و انرژی بدن را به بهترین شکل مصرف می کند.
- کودک به توانمندیهای فکری و و بدنی خود آگاهی پیدا می کند.
نقش بازی در رشد ذهنی کودک
- در یادگیری زبان نقش بسزایی دارد.
- در رشد هوشی بسیار مهم تأثیر دارد.
- با مفاهیم ساخت،فضا،شکل آشنا می شود.
- رفتارهای هوشمندانه کودک تقویت می شود.
- موقعیت استفاده از قوه ی تخیل در کودک به وجود می آید.
- زمینه ی بهتر برای تفکر فراهم می آورد.
]]>