آمریکا در حال جستجو واسه یه خوردو زرهی جدیده که اونو جانشین تانکای M1 Abrams کنه و از همین حالا اعلام کرده که این تانک جانشین می تونه به هر شکلی باشه. پنتاگون حالا در حال بررسی گزینه های جدیدی واسه آینده س و تنها چیزی که قطعی و مشخص به نظر می رسه اینه که تانک جدید آمریکا مرگبارترین در میدون جنگ میشه. تانکای سری M1 Abrams در سال ۱۹۸۱ وارد سرویس شده تا با تانکای T-64 و T-72 اتحاد جماهیر شوروی مقابله کنن.
این تانک از یه توپ اصلی ۱۰۵ میلیمتری، سیستم دیده وری تصویری گرمایی، زره شبکه ای کامپوزیتی Chobham و موتوری با توربین گازی سود می برن که در زمان خود یه تانک انقلابی و متفاوت از نسل تانکای قبل از خود بود که از روزای آخر جنگ جهانی دوم تا سال ۱۹۸۰ تغییر خاصی نکرده بودن.درزمان سالای بعد از اون بود که تانکای Abrams روزآمدتر شده و یه توپ ۱۲۰ میلیمتری بزرگ تر (M256) جانشین توپ M68 اولیه شد.
از دیگر قابلیتای مدرن این تانک قوی میشه به گلولهای جدید، زره اورانیوم ضعیف شده و سیستم شبکه ای دیجیتال اشاره کرد.
براساس گزارش سایت defensenews ژنرال روث کوفمن، رییس بخش نو سازی خودروهای ارتش آمریکا میگه که پنتاگون به دنبال جانشینی جدیده که می تونه از یه توپ لیزری تا ساختاری چارپایه مثل جنگ ستارگان که اشعه لیزر شلیک کنه فرق داشته باشه. تنها ویژگی کلیدی که این تانک جدید باید داشته باشه اینه که قدرت آتیش اون باید به حدی باشه که اونو به خطرناک ترین و مرگبارترین اسلحه در میدون جنگ تبدیل سازه. سه عامل مهم و کلی در طراحی خودروهای زرهی عبارتند از قدرت آتیش، توان حفاظتی (زره و دیگه قابلیتای دفاعی) و جنب و جوش هدف دار و تاکتیکی.
تانکای M1 Abrams طوری طراحی و بهینه سازی شده بودن که بتونن با شکلای جور واجور مختلفی از تانکای شوروی قبلی بر بخورن و ترکیبی فوق العاده از سه عامل گفته شده به حساب می اومدن، طوری که در هر گونه میدون نبردی تواناییای خیلی از خود نشون داده و قیمت بالای اونا هم تایید کننده همین موضوع بود. کشورای دیگه هم هر کدوم با در نظر گرفتن نیازای مربوط به میدانای جنگ مورد نظر خود، به یکی از این ویژگیای کلیدی در تانکای خود اهمیت بیشتری می دادن. مثلا تانک Merkava ساخته اسراییل بر قابلیتای قدرت آتیش و ویژگیای حفاظتی اهمیت بیشتری نسبت به جنب و جوش تانک میده.
برخلاف خیلی از نیروهای زمینی، ارتش آمریکا، باید خود رو واسه هر نوع میدون نبردی آماده سازه، در هر قاره ای و در برابر همه نوع دشمنی. در ۳۰ سال گذشته، تانک Abrams با شبه نظامیان مخفی شده در خونها و با ارتشای مکانیزه از شهرهای عراق گرفته تا کوهستانای افغانستان جنگیده س. حالا که روسیه در حال پیشرفت و ساخت خودروهای زرهی جدید هم جهت با سیاست خارجی تهاجمی خوده، میدون نبردهای آینده دوباره به سمت رویاروییای نظامی با به کار گیری سلاحای مکانیزه سنگین تغییر جهت داده. ارتش آمریکا با تصمیمات بسیار سختی مواجه شده که هر یک خطر خاص خود رو داره.
ساخت تانکای سبک تر و قربونی کردن قدرت حفاظتی (زره) به خاطر قدرت جنب و جوش بیشتر واسه تسریع و آسون بودن انتقال اونا به نقاط دوردست بهترین گزینه میشه؟ باید به جای توپای نسل قدیم از توپای ریلی یا توپای لیزری در این تانکای جدید اشاره کرد که خطر مشکلات تکنیکی و سرسام آور رو به دنبال داره؟ باید به تانکای جدید یه سیستم بارگیری خودکار اضافه کرد که باعث کاهش تعداد خدمه می شه؟ بهتر نیس به جای سیستم شنی عادی تانکا به سراغ نمونه هایی با طراحی چهار پایی رفت؟ همه این تصمیمای سخت باید مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته و بهترین اونا انتخاب شه.
ارتش آمریکا می خواد که تا سال ۲۰۲۳ تصمیم خود رو واسه تانکای جدیدی که جانشین تانکای Abrams می شن گرفته و اولین تانک جدید رو در سال ۲۰۲۵ وارد سرویس کنه.
هر چند هنوز تانکای آبرامز از توانایی بالایی بهره مند بوده و میشه توقع داشت که تا چند سال آینده بازم در سرویس باقی بمونن اما به گفته ژنرال کوفمن از همین حالا واسه ساخت خودروهای زرهی جدیدی که به گفته اون ممکنه هیچ شباهتی به تانکای عادی نداشته باشن برنامه ریزی می شه.